آقا جان شرمنده ام!
دارد حنای توبه و شرمی که داشتم,پیشت عزیز فاطمه بی رنگ می شود.
با هرگناه فاصله می گیرم از شما,کم کم وجب وجب دو سه فرسنگ می شود.
آقا ببخش بس که سرم گرم زندگیست,کم تر دلم برای شما تنگ می شود.


********

پ.ن:این مقدمه ای هست بر مطلب اصلی,که انشاالله تا چندوقت دیگه میزارم.